• --------------------------------------------------------

  NA'T

  Bâd-ı sabâ kim giderse yâre selâm eylesin

  Bâğ-ı çemende gül-i ra’nâya du’âm eylesin

   

  Mühr-i yâkûtun kilîdin saklamasın bendeden

  Âr değil beklemesin üç beş kelâm eylesin

   

  Uzanır Sidreye dek Tûbâ boyu ol dilberin

  Çoştu deryâ-yı dilim dolaşsın endâm eylesin

   

  Şem’-i nûru kıldı perîşân beni pervâne-veş

  Nâr-ı aşk içinde yanan kula merâm eylesin

   

  Her ne zamân anmayıp da unutursam nâmını

  Ol Hudâ ki başka yâri bana harâm eylesin

  (2011)

   

  --------------------------------------------------------

  Bu cihân ma’nâsın anla nazar et ne hâl olur

  Gözünü aç kalbinin gayrısı kîl ü kâl olur

   

  Kıvrılırken gecenin sessizliği gökyüzünde

  Bir hakikat görünür dile âlem hayâl olur

   

  Açılır perdeleri zulmün ma’nâ ikliminde

  İhtiyar kalmaz o dem akılda lisân lâl olur

   

  Aşk meyi ile bakışın mest iden âşıklara

  Var sanılan kevn ü mekân çekilir zevâl olur

   

  Bulmak ister ise kişi hakîkât bâbını

  Dâmına nefsi dolanır ol hîle vü âl olur

   

  Âdemoğlu sözü söyler kimisin mesrûr eder

  Kimisi aklın yitirir kimisi kemâl olur

  (2011)

   

  --------------------------------------------------------

  Dost elinden hastaya bir katre dermân gerek

  Açıp hakîkat bâbın girmeye iz’ân gerek

   

  Cihândan geçip ermek içün aşk ahvâline

  Ellerinden tutacak bir ulu sultân gerek

   

  Aşk bir sırdır ma’nâsı kenzen lafzında gizli

  Yoldaş bilip levlâki girmeye ummân gerek

   

  Aşktan şikâyet olmaz bilen kutlu kişidir

  Ma’şûğa cân vermeye bir kutlu fermân gerek

   

  Bir kuru lâf ile aşk da'vâsı beyhûdedir

  Gerçek âşık odur ki cânâna kurbân gerek

  (2011)

--------------------------------------------------------

 

• Çeşm-i pürhûnundan akan yaşa cânımdır fedâ

  Dürr-i sadeften gelen gevhere kanımdır bahâ

   

  Tîr-i müjgânın gönül bâğını eyler târumâr

  Ne acebdir kurulur yine bir işret pür-safâ

   

  Murg-ı dil içün sa’âdet dâm-ı zülfün içredür

  Bî-vücûd olan kişiye yeter bu lutf u atâ

   

  Bir zamân lebin saçar şîr bir zamân şekker eyâ

  Kamusu anların uşşâkına geçer hoş belâ

   

  Bûy-ı ruhun hevesiyle başa gelen az mıdır

  Ömr-i fakîr bin şükür ki reh-i aşkında hebâ

                                                  (2011)

   

  --------------------------------------------------------

  Gün gidince yanar aşk çerâğı dilde âh u zâr

  Tutulur dili semânın olur âşık bî-karâr

   

  Elde kalem gözde yaş sessizce bir çığlık kopar

  Duyulur hicrânı kalbin gülden ayrılınca hâr

   

  Sanma tahammül kolaydır âşığa sor nicedir

  Ne bilir rakîb çileyi aşka mı düşmüş o hâr

   

  Gözünü garîp ayırmaz kûy-ı yârden çâresiz

  Ayrı geçen her zamân âşığa yazılır zarâr

   

  Beklemek hoştur yolunu bî-ümîd yaşanmaz

  Gün gelir teşrîf eder hânesine o dîldâr

                                              (2011)

   

  --------------------------------------------------------

  Na't

  Kûyına varmak ne hoş söyledi bütün yârân

  Dört taraf gül kokusu bülbüllerin hep nâlân

   

  Eşiğin öpmek içün meydân-ı aşk içinde

  Her birin geçmek gerek hem pehlevân hem merdân

   

  Hasta gönlüm seni anar gece gündüz iç çeker

  Başka yerde aramam derdime sensin dermân

   

  Leblerinden duymadan bir yahşı latîf sözünü

  Bağrıma âteş düşer çeşmim olur mu handân

   

  Gel de gelsin bu kuluna öl de ölsün yoluna

  Senden özge var mıdır sevilecek bir cânân

                                                 (2011)

  --------------------------------------------------------